Mevcut
Harici + dahili
Burada namaz kılınıyor
Üstünlük ve öncelik faziletine sahip bir Peygamber musallasıdır. Resûl-i Ekrem [sas] Mekke'den hicret ettikten sonra Medine'de ilk cumasını, Mescid-i Nebevî'ye yaklaşık 2300 metre uzaklıkta olan bu yerde kıldı.
Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Mekke'den hicret edince, birkaç gün Kuba'da kaldı. Sonra Medine'ye doğru yola çıktı ve Kuba'daki ikamet yerinin yakınındaki bir vadide Cuma vakti girdi. O da orada hutbe okuyarak beraberindekilerle namaz kıldı. Böylece burası ilk Cuma namazı kılınan yer oldu ve daha sonra Cuma Mescidi olarak adlandırıldı. Ömer bin Abdülaziz'in Medine valiliği dönemde, bu yere bir mescit inşa edildi. Mescit, Kuba Mescidi'ne yaklaşık 600 metre, Mescid-i Nebevi'ye ise yaklaşık 2300 metre mesafededir.
Hicri 1412 yılında Kral Fehd bin Abdülaziz döneminde yeniden inşa edilerek genişletildi. Toplam (1630 m2) bir alanı üzerinde gerekli tesis ve hizmetlerle donatıldı. Mescit bünyesinde erkekler için bir musalla, kadınlar için de ayrı bir musalla bulunmaktadır. Mescidin kapasitesi (650) kişidir. Mescidin görkemli, ince bir minaresi, namaz sahasının ortasında bir ana kubbesi ve ayrıca dört küçük kubbesi vardır.
Mescit, Peygamber [sas]’in Medine-i Münevvere'ye hicretinin vakıalarına ve hayatının bazı kısımlarına tanıklık etmiş tarihi bir simgedir. Medine-i Münevvere'ye gelenler tarafından ziyaret edilmekte, gün boyu ziyarete açık olup, içerisinde farz namazlar kılınmaktadır.
Cuma Mescidi'ne Mescid-i Nebevi'ye giden Kuba Yolu üzerinden ulaşılabilir.
İslam'da inşa edilen ilk mescit olup, Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- temel taşlarını müşerref elleriyle koymuş, Muhacir ve Ensar binasını yükseltmiştir. Allah Teâlâ kıyamete kadar okunmak üzere faziletini Kur’an’da açıklayarak; «İlk gününden takva üzere kurulan mescide bulunman daha uygundur.» [Tevbe 9/108]
Medine-i Münevvere'deki en önemli tarihi mescitlerden biri olup, Allah'ın; «Seni razı olacağın kıbleye çevireceğiz» [Bakara 2/144] diye buyurarak, Peygamberi [sas]'ni şereflendirdiği, namazdaki kıblesini Beytü’l Makdis’ten (Kudüs) Kâbe-i Müşerrefe’ye çevirerek ümidini ve arzusunu yerine getirdiği yerdir.
